معرفی تقویت سیستم ایمنی تن با روشی نو
محققان راءس طبی کالج یوتا ایالات‌متحده , داروی جدیدی بر پایه ی نانو ذرات تولید کردند که می تواند سیستم ایمنی ذاتی تن را تقویت کرده و آن را در جنگ با تومورها موثرتر نماید .
این تحقیق , اولی مطالعه‌ای است که مولکول ایمنی STING ( پروتئین تقویت‌کننده سیستم ایمنی ذاتی ) را با نانو ذراتی به مقدار یک میلیونیم یک توپ فوتبال که قادر است عمل ایمنی تن در جواب به محیط فیزیولوژیک خویش را روشن یا این که خاموش نماید , انگیزه قرار میدهد .
قیم این تحقیق , پزشک معالج جینمینگ گائو , مدرس راس جامع سرطان Harold C . Simmons UT , جراح رمز و گردن , داروشناس و زیست‌شناس سلولی می گوید : «فعال کردن STING به وسیله این نانو ذرات , مثل فشار همیشگی بر روی شتاب‌دهنده است تا بتواند جواب ایمنی ذاتی به تومور را ارتقا دهد . »
بیشتراز یک ده سال دانشمندان و شرکت‌های دارویی برای ایجاد داروهایی همت کردند که STING ( مخفف کلمه و واژه «محرک ژن‌های اینترفرون» ) را انگیزه قرار می دهند . پروتئین STING که در سال ۲۰۰۸ کشف‌شده است , مجموعه‌ای از مولکول‌های ایمنی است که هنگام گردش یک ادله فرنگی در تن از جمله DNA سرطان به‌عنوان اولی واکنش‌دهنده‌ها فعالیت می کنند . نتیجه ها پژوهش ها نشان داده است که فعال کردن STING میتواند سیستم ایمنی ذاتی را در جنگ با تومورها یا این که عفونت‌ها قدرتمندتر سازد . بااین‌حال , نتیجه ها نتایج از آزمایش‌های بالینی قبل که مشتمل بر ترکیبات نسل اولیه باهدف نهادن STING برای فعال سازی بوده نتوانستند تاثیر بالینی چشمگیری ارائه نمایند .
گائو گفت : «محدودیت بیشتر داروهای معمولی مولکول کوچک این است که بعداز تزریق به تومورها , با پرفیوژن خون از محل تومور شسته می شوند و می توانند ضمن تولید سمیت سیستمیک اثر ضد توموری را کم کند . »
گائو و همیاران او راه و روش دیگری را کشف کردند که گوناگون از رویکردهای اول یا این که او‌لین نسل‌های STING است که از دینوکلئوتید حلقوی سنتزی برای فعال کردن STING در تن به کار گیری می کنند . آن‌ها تصمیم گرفتند که یک پلیمر ( ماکرو مولکول دست ساز خودجمع‌شونده نانو ذرات ) پباده سازی نمایند تا بتواند به‌طور اثر گذار گوانوزین مونوفسفات حلقوی ( cGAMP ) , یک فعال‌کننده مولکول کوچک ارگانیک STING را به انگیزه پروتئین برسانند .
آن ها با سنتز یک پلیمر یعنی PC۷A , تاثیری غیرمنتظره و بدیع تولید کردند و این ماده STING را چه بسا سوای cGAMP فعال مینماید .
در مقاله نو , مجموعه گائو نشان بخشید که PC۷A از داروهای شناخته‌شده به مکان دیگری در مولکول STING متصل میگردد و تاثیر آن بر پروتئین STING گوناگون است . درحالی‌که داروهای جانور در مدت‌زمان حدود ۶ ساعت پروتئین را فعال می نمایند , PC۷A بیش تر از ۴۸ ساعت با STING عکس العمل تعدادی ظرفیتی دارااست و سبب ساز اثر پایدارتر بر STING میگردد . پژوهشگران نشان دادند که‌این فعال شدن ایمنی ذاتی طولانی‌تر , باعث به جواب سلول T موثرتر در قبال تومورهای جامد متفاوت میگردد . آن ها متوجه شدند , موش‌ها با اخذ ترکیبی از PC۷A و cGAMP بیشتر زنده ماندند و رویش تومور کندتری داشتند .
این پلیمر مزایای دیگری هم داراست . هنگام گردش در جریان خون , پلیمرها به‌صورت نانو ذرات گرد کوچک وجود دارا‌هستند که به STING متصل نمی شوند . تنها این نانو ذرات هنگامی که وارد سلول‌های ایمنی می گردند از یکدیگر جدا و به STING متصل میگردند و جواب ایمنی را فعال می‌نمایند .
گائو خاطر نشان کرد : «در مورد روش‌های درمانی که STING را انگیزه قرار می دهند و نقش بالقوه‌ای که‌این ترکیبات می توانند در بسط فواید ایمونوتراپی برای بیماران سرطانی داشته باشند , هیجان متعددی ایجادشده است و معتقدیم که روش تازه فناوری نانو ما راهی برای فعال کردن STING ارائه می دهد , سوای بعضا از محدودیت‌هایی که در امر ترقی داروهای قبلی STING موجود هست . »
نتیجه ها این تحقیق در نشریه Nature Biomedical Engineering منتشرشده است .
